سوخت نگار امروزه به شکل هنر و عرف در آمده است و شامل استفاده از سیم یا نوک حرارت دیده برای سوزاندن دقیق طرح ها بر روی مواد طبیعی مانند چرم یا چوب به روش کنترل شده می باشد. سوزاندن را می توان از طریق ابزار تغییر نوع نوک مورد استفاده ، دما ، یا روش کاربرد آهن ایجاد نمود . وسیله مورد استفاده ، نقطه سفت مدرن ( شبیه هویه ) یا ابزار سیمی داغ است. هنر کهن سوخت روی چوب متأسفانه ازهنرهای ناشناخته از لحاظ کاربردها ، تکنیک ها، سابقه وآموزش صحیح در ایران می باشد و آغاز به کار آن در پرده ای از ابهام است. هنر سوخت نگاری روی چوب به شیوه ی امروزی قدمتی طولانی نداشته چون اساس کار آن هویه برقی بوده و به نظر می رسد تاریخچه ای بیش از ۲۰ سال نداشته باشد .احتمالاً سوخت نگاربه شیوه سنتی یعنی استفاده از ابزار سیمی داغ ، قدمتی بیش از بیست سال دارد ودر نقاط مختلف جهان برای تزئینات مصنوعات چوبی مورد استفاده قرار می گرفته است
برندها